Fot.Leszek Pilichowski
Prokuratura Okręgowa w Częstochowie skierowała do sądu akt oskarżenia przeciwko Andrzejowi N. i Jolancie S., dotyczący spowodowania katastrofy kolejowej w Chałupkach koło Szczekocin. W zderzeniu dwóch pociągów zginęło 16 osób, w tym maszyniści. - Z prokuratorskich ustaleń wynika, że winę za zaistnienie tej katastrofy ponoszą zarówno dyżurni ruchu jak również maszyniści obydwu pociągów - mówi Tomasz Ozimek, rzecznik Prokuratury Okręgowej w Częstochowie.
Do tragedii doszło 3 marca 2013 roku o godz. 20.53 na szlaku kolejowym Sprowa-Starzyny. Jadący od strony Starzyn pociąg osobowy Interregio relacji Warszawa-Kraków zderzył się z poruszającym się od Sprowa pociągiem osobowym Intercity TLK relacji Przemyśl-Warszawa.
Prokuratura ustaliła, że kilkanaście minut wcześniej, ok. godz. 20.40 pociąg Interregio relacji Warszawa-Kraków zatrzymał się pod semaforem wjazdowym posterunku kolejowego Starzyny. Postój spowodowany był automatycznym wyświetleniem się sygnału „stój" na tym semaforze, co spowodowane było stwierdzoną na posterunku Starzyny awarią rozjazdów. - Dyżurny ruchu tego posterunku Andrzej N. powinien w tej sytuacji dokonać sprawdzenia „na gruncie" i ręcznie ustawić rozjazdy we właściwe położenie, a następnie zabezpieczyć je za pomocą tzw. sponozamków zamontowanych na rozjazdach - mówi prokurator Ozimek.
Za pomocą łączności radiowej Andrzej N. poinformował maszynistę, że wjedzie on za semafor na tzw. sygnał zastępczy i wyświetlił go o godzinie 20.46. Jednocześnie wygaszony został wskaźnik W24. W tej sytuacji pociąg otrzymał pozwolenie na przejazd z prędkością 40 km/h. O godzinie 20.48 przejechał przez posterunek Starzyny oraz wjechał na szlak w kierunku miejscowości Sprowa.
- Wygaszony wskaźnik W24 informował maszynistę, że przejazd odbędzie się po torze właściwym dla tego kierunku jazdy, czyli po torze nr 2 - wyjaśnia Ozimek. - Po przejechaniu jednak przez rozjazdy pociąg został skierowany na niewłaściwy tor nr 1, co oznacza, że rozjazd nie został prawidłowo ustawiony. Maszynista kontynuował jednak jazdę w kierunku miejscowości Sprowa po torze nr 1 i zwiększył prędkość do 120 km/h. Dyżurny posterunku Starzyny także nie zareagował na fakt, że opuszczający ten posterunek pociąg porusza się po torze nr 1, zamiast po torze nr 2.
W tym samym o posterunku kolejowego Sprowa, na którym służbę pełniła dyżurna ruchu Jolanta S., zbliżał się pociąg relacji Przemyśl-Warszawa. Pociąg ten otrzymał wyświetlony na semaforze o godz. 20.46 sygnał "wolna droga". Dwie minuty później zmienił się na "stój". Maszynista zaczął hamować, a jednocześnie przez radiotelefon wywołał posterunek Sprowa, informując o zaistniałej sytuacji. Zmiana sygnałów semafora posterunku Sprowa i wyświetlenie sygnału „stój" było spowodowane automatycznym zadziałaniem blokady na szlaku Starzyny-Sprowa.
Dyżurna posterunku Sprowa była informowana przez system komputerowy, że tor nr 1, pomiędzy posterunkami Sprowa i Starzyny, jest zajęty. Dodatkową wskazówką był brak sygnału zajętości toru nr 2, po którym pociąg ten powinien się poruszać. O godzinie 20.52 pociąg minął posterunek Sprowa i wjechał na szlak w kierunku Starzyn. Został jednak skierowany na tor nr 1, czyli tor właściwy dla tego kierunku jazdy, podczas gdy otrzymany wcześniej sygnał informował, że jazda będzie kontynuowana po torze nr 2. Maszynista kontynuował jednak jazdę po torze nr 1 zwiększył prędkość do 118 km/h. O godzinie 20.53 doszło do czołowego zderzenia obu pociągów.
- Analiza zapisów taśm prędkościomierzy pozwoliła na ustalenie, że w chwili zderzenia pociąg osobowy Intercity TLK relacji Przemyśl-Warszawa jechał z prędkością 98 km/h, a pociąg osobowy Interregio relacji Warszawa-Kraków z prędkością 40 km/h - informuje Ozimek. - Ustalono ponadto, że pociąg relacji Przemyśl-Warszawa rozpoczął hamowanie z prędkości 118 km/h w odległości 250 metrów od miejsca zdarzenia, a pociąg relacji Warszawa-Kraków z prędkości 100 km/h w odległości 400 metrów od miejsca katastrofy.
W wyniku zderzenia pociągów śmierć poniosło 16 osób, w tym maszyniści, pomocnik maszynisty pociągu relacji Przemyśl-Warszawa i kierownik pociągu relacji Warszawa-Kraków.Wśród ofiar było dwóch obcokrajowców - obywatelka Rosji i Stanów Zjednoczonych. Ciężkie obrażenia ciała odniosło 7 pasażerów, a średni uszczerbek na zdrowiu 74 osoby. 76 pasażerów odniosło lekkie obrażenia.
Wartość zniszczonych lokomotyw i wagonów oraz uszkodzonej nawierzchni, torów i sieci trakcyjnej oszacowano na ponad 19, 2 mln zł.
W śledztwie ustalono również, że Andrzej N. i Jolanta S. poświadczyli nieprawdę w dziennikach ruchu posterunków kolejowych, wpisując do nich godzinę 21.20, jako godzinę zamknięcia torów. Na podstawie analizy nagrań rozmów pomiędzy dyżurnymi ruchu stwierdzono, że zamknięcie torów nastąpiło dopiero o godz. 22.38. Jednocześnie Andrzej N. dokonał w dokumentacji kolejowej nieprawdziwego wpisu dotyczącego braku kontroli rozjazdu, uszkodzenia rozjazdu po przejeździe pociągu i sprawdzenia stanu rozjazdu „na gruncie".
Na podstawie opinii biegłych ds. transportu szynowego ustalono, że stan techniczny lokomotyw i wagonów, jak również infrastruktury kolejowej, nie miał wpływu na katastrofę kolejową.
Andrzej N. i Jolanta S. nie przyznali się do winy i odmówili złożenia wyjaśnień. Prokuratura postawiła im zarzut nieumyślnego sprowadzenia katastrofy w ruchu lądowym, którego następstwem jest śmierć człowieka. Grozi im do 8 lat więzienia.
Źródło: Prokuratura Okręgowa w Częstochowie |
